Niech one też mają Święta!

Długo mnie tutaj nie było, ot, proza życia... Liczyłam na to, że Święta Bożego Narodzenia dadzą relaks i ukojenie, ale tegoroczne były tak krótkie, a ja tak zmęczona, że nie zamieściłam planowanych zaległości. Trudno, stare posty wrzucę kiedy indziej, w myśl zasady, co się odwlecze, to nie uciecze. Dziś za to pokażę Wam, jak spędziliśmy te niespełna 3 świąteczne dni. 

O ile siebie - co przyznam z lekkim wstydem - nie miałam czasu dopieścić, o tyle przed dziećmi i czworonogami nie stosuje się takich wymówek. Zatem w tym roku, z różnych względów, nie licząc trochę skromniejszych niż zwykle dekoracji mieszkania, postawiłam tylko kocią choinkę. Czym się różni od mojej prywatnej? Nie ma na niej zabytkowych bombek i ozdób. Zamiast nich wiszą takie, które można zniszczyć, lub te, które są nietłukące. 

Najmłodsza latorośl tak sobie wzięła tę choinkę do serca, że jednak musiałam ciut studzić jej zapał, by już w Wigilię nie dokonała totalnego rozbioru, albo nie zawiesiła się na girlandzie ;-) W jej wieku, świat to niekończąca się zabawa. 

(A tu na parapecie - tatuś, który 3 lata temu zachowywał się identycznie ;-))

 Niestety trochę  nie dopracowałam kwestii prezentów... Znając kocią determinację w dążeniu do celu, w paczuszkę z zabawką włożyłam po ulubionym patyczku, aby zachęcone zapachem, rozerwały papier. Pomyślałam, że co to dla nich, skoro potrafią samodzielnie otworzyć paprykarz szczeciński ;-)

Niestety były dobrze najedzone, a papier okazał się zbyt gruby. 

Gdy większość oczu zaczęła spoglądać na mnie pytająco, musiałam pomóc w rozpakowaniu prezentów. Myślę, że wystarczyło zawinąć zabawki wraz ze smakołykiem w papierową serwetkę i wtedy koty poradziłyby sobie bez trudu. No, nic - poprawię się za rok. 😀😸   

Finalnie zabawki bardzo się podobają, a o to przecież chodzi! 

Życzę zdrowia wszystkim Czworonogom nie tylko od święta 💖