KRYĆ SIĘ, NADCHODZI CZŁOWIEK!

Pośród pierwszych zeschłych liści, sterczy oskarżycielsko w niebo biały, ułamany trzon. Metr dalej leży czerwony, nakrapiany kapelusz. Nie dość, że skopany brutalnie, to jeszcze z wyraźnym odciskiem podeszwy adidasa.

To nie dzik tędy szedł, ale butny, dwunożny użytkownik lasu… Co roku bulwersuje mnie ten sam widok. Zryta ściółka i wbite weń pety. Na środku kremowe kółeczko po wyciętym podgrzybku. To on stał się pretekstem do zerwania warstwy mchu w promieniu przeszło metra. Bo, a nuż gdzieś pod nim, rósł jego mniejszy, smakowity sąsiad? Człowiek złapał trop i profilaktycznie zrobił kipisz. Co gorsza wokół tego pobojowiska walają się stratowane grzyby niejadalne. Kopane z taką pasją, jakby wyrządziły grzybiarzowi personalną krzywdę.      

Czy to ich wina, że ten który szedł tędy wcześniej, sprzątnął mu sprzed nosa wszystkie prawdziwki? Widać, euforia dla kasztanowego kapelusza borowika, nie przekłada się na podziw dla karmelowego kapelusza hełmówki, czy tego morelowego, z delikatnym deseniem, należącego do mleczaja jodłowego. Wszak grzybiarz przyszedł tu jak na wyprzedaż do supermarketu. Z tą różnicą, że nie musi uiszczać nawet najmniejszej opłaty za zebrane dobra. I żadna obsługa sklepu nie zwróci mu uwagi za niewłaściwe zachowanie. Więc nie w smak mu zachwyt nad tym, czego nie wykorzysta, nie w smak mu szacunek dla tego, czego…nie posmakuje. Na szczęście weekend się skończył i do czasu następnego, przyroda ma szansę odpocząć od człowieka.  

Kultura korzystania z natury, to dla wielu nadal nowomodna fanaberia. W końcu świat jest dla ludzi, a przyroda tym bardziej. Co się dziwić, że biega sobie taki gość nieproszony, niewrażliwy na złożoną tkankę lasu – przecież las nic mu zrobi. No, najwyżej kleszczem potraktuje, albo komarem. Ale to jeszcze niczyich obyczajów nie złagodziło. Może te zmiękną  dopiero około Wigilii, gdy owi bezmyślni spacerowicze będą siekać suszone borowiki do świątecznej kapusty. I zamyślą się na chwilę nad tym, co kopnęli brutalnie, rozdeptali bezmyślnie zamiast po prostu, po ludzku… ominąć.

Tekst ukazał się w bieżącym (nr 9), wrześniowym numerze miesięcznika "Przyroda Polska". (940)